Yahoo España Búsqueda web

Search results

  1. und Fürst KARL AUGUST VON HARDENBERG; Reichsfreiherr VOM STEIN (1757–1831) Reichsfreiherr VOM STEIN wurde 1807 auf Betreiben NAPOLEONS Erster preußischer Minister. Unter ihm wurden die preußischen Reformen durchgesetzt, die er in einer von ihm schon früher verfassten Denkschrift zur Erneuerung des preußischen Staates dargelegt hatte:

  2. Karl August von Hardenberg, född 31 maj 1750 i Essenrode, Hannover, död 26 november 1822 i Genua, var en preussisk statsman och furste. Biografi. Hardenberg trädde ...

  3. Karl August von Hardenberg, (od roku 1814 kníže z Hardenbergu; 31. května 1750 Essenrode - 26. listopadu 1822 Janov) byl německý státník a reformátor Pruska.. Hardenberg vstoupil v roce 1792 do pruských státních služeb. Po zveřejnění Rižského memoranda (Rigaer Denkschrift) o modernizaci státu byl v roce 1810 králem Fridrichem Vilémem III. jmenován pruským kancléřem a ...

  4. KARL AUGUST. prince von (1750-1822) Originaire du Hanovre, Hardenberg entre au service de la Prusse en 1792 et négocie le traité de Bâle avec la République française en 1795. Ministre des Affaires étrangères en 1804, au moment de la troisième coalition, il mène une politique équivoque, traitant à la fois avec Napoléon et avec les ...

  5. Våpenskjold. Karl August von Hardenberg på Commons. Karl August von Hardenberg ( 1750– 1822) var en prøyssisk politiker og samfunnsreformator. Han ble prøyssisk utenriksminister 1804, senere ledende minister, og fra 1810 til 1822 prøyssisk statskansler. Hardenberg ble adlet og fikk tittelen fyrste i 1814.

  6. 4 de mar. de 2016 · Zu den wichtigsten Urhebern der preußischen Reformen gehörte Karl August Freiherr von Hardenberg. In der Zeit von 1806 und 1807 war er verantwortlicher Minister und beriet den preußischen König nach der Vertreibung in den Napoleonischen Kriegen von Riga aus. Daher erhielten seine Vorschläge über die Reformierung des preußischen Staatssystems den Titel “Rigaer Denkschrift” .

  7. Karl August, prince von Hardenberg. Homme d'État prussien (Essenrode, Hanovre, 1750-Gênes 1822). Ministre des Affaires étrangères de Prusse (1804-1806), il dut, à la demande de Napoléon I er, démissionner. Chancelier d'État (1810-1822), il fut l'un des principaux artisans du redressement de la Prusse.