Search results
Ingenuidad es la condición o personalidad del ingenuo (del latín ingenuus, traducible por natural, indígena, libre de nacimiento nota 1 -lo que se identificaba históricamente con la condición del hombre libre por contraposición al siervo, o en algunos casos con la condición de nobleza -.
Definición RAE de «ingenuo, ingenua» según el Diccionario de la lengua española: 1. adj. Candoroso, sin doblez. Apl. a pers., u. t. c. s. 2. f. Personaje de teatro que corresponde a una mujer joven e ingenua.
La denominación naíf, naif o naïf (del francés naïf, 'ingenuo') se aplica a la corriente artística caracterizada por la ingenuidad y espontaneidad, el autodidactismo de los artistas, los colores brillantes y contrastados y la interpretación libre de la perspectiva o incluso la ausencia de ella.
L'Ingénu ( US: / ˌlɑːnʒəˈnuː / LAHN-zhə-NOO, UK: / ˈlænʒeɪnjuː / LAN-zhay-new, French: [lɛ̃ʒeny] ), sometimes subtitled The Sincere Huron in English, [1] is a satirical novella by the French philosopher Voltaire, published in 1767.
ingenuo, a. (Del lat. ingenuus, noble, generoso.) 1. adj. Que actúa sin malicia o que no tiene picardía para percibir segundas intenciones. cándido, inocente. 2. DERECHO, HISTORIA El que nacía libre y no perdía su libertad, en la antigua Roma. Gran Diccionario de la Lengua Española © 2022 Larousse Editorial, S.L.
Ingenuo - Qué es, definición y concepto. Disponible en https://definicion.de/ingenuo/. El adjetivo ingenuo se utiliza para calificar al individuo inocente o crédulo. El término procede de ingenuus, un vocablo de la lengua latina.
adjectiudret romà Nascut lliure.Sense dissimulació, d’una franquesa innocent, candorós. És ingenu, sense cap malícia. Una noia ingènua. Una narració ingènua.